Ένα ειλικρινές και σπαρακτικό βιβλίο. Ένας ύμνος στον κινηματογράφο, ένας ύμνος στη σκηνοθεσία, ένας ύμνος στον σκηνοθέτη Φίλιππο Κουτσαφτή, ένας ύμνος στη Λογοτεχνία. Πρόκειται για Αριστούργημα.

Κώστας Τραχανάς, vivlio-life.gr

Και τούτο το βιβλίο του Κυριάκου Μαργαρίτη είναι μια μελέτη θάρρους για την “έφοδο στον Ουρανό”, για την είσοδο “στον κρατήρα του Ήλιου”. Θέλει προ πάντων Θάρρος για να κρατήσουμε ανοιχτή την οδό την άγουσα εις την ζωήν, και το θάρρος είναι ευγενές προϊόν της ελευθερίας που σμιλεύει τον χρόνο Νοσταλγώντας το φως.

Γιώτα Λάσκαρη, poiein.gr

Τον Ιούλιο του 2021 ο σκηνοθέτης Φίλιππος Κουτσαφτής μού έκανε μιαν από τις μεγαλύτερες τιμές που έχω αξιωθεί στη ζωή μου, όταν με κάλεσε να συμμετάσχω στα κείμενα για την ταινία του με τίτλο Ζάκρος. Τον Ιούλιο (και κυρίως τον Αύγουστο) του 2022, όταν το τελικό μοντάζ ήταν περίπου στη μέση, αξιοποίησα μιαν ανάπαυλα μερικών ημερών κι έγραψα αυτό το βιβλίο, ένα αφηγηματικό δοκίμιο στο οποίο θα δώσω τώρα την ακόλουθη περιγραφή, κάτι σαν teaser, μήπως προσελκύσω το ενδιαφέρον του αναγνώστη: είναι ένα ημερολόγιο εργασίας από τα τελευταία γυρίσματα, τη σύνταξη των κειμένων και την περιπέτεια του μοντάζ∙ είναι επίσης μια απόπειρα στοχασμού πάνω στον τρόπο του Κουτσαφτή, έτσι όπως αυτός πραγματώνεται σε όλο το έργο του, με τη Ζάκρο ως κεντρικό παράδειγμα, και με αναφορές σε μερικούς σημαντικούς κινηματογραφιστές, που νομίζω ότι φωτίζουν την υπόθεσή μου∙ αλλά είναι και μια ερωτική εξομολόγηση / ομολογία πίστεως στην τέχνη του σινεμά γενικότερα. Δεν αποκλείεται να είναι κι άλλα. Όλα αυτά, όμως, ελπίζω ότι είναι κυρίως ο δικός μου τρόπος να πω στον σκηνοθέτη ένα ευχαριστώ για τα δώρα.